Op dinsdag liet ik de hond uit in het park. Op een bankje aan de rand van vijver, genoot ik een ogenblik van de mooie nacht. Ik zat daar, schat ik, een minuut of vijf toen er opeens in het water voor me enorme luchtbellen te voorschijn kwamen. Zo groot dat ze onmogelijk van een vis afkomstig konden zijn. Een paar tellen later verscheen – ongelogen – een kikvorsman boven water. Hij klauterde op de kant en ging naast me op de bank zitten. “Goeie avond” wenste ik hem maar, want wat moet je anders zeggen tegen een kikvorsman die om middernacht uit de vijver van het stadspark komt geklauterd.

Een sage is een verhaal dat echt gebeurd is of waarvan verteller en luisteraars denken dat het echt gebeurt zou kunnen zijn. Sagen zijn fantasierijk en tegelijk bijzonder spannend. Veel oude sagen spelen zich af op het platteland. Bijvoorbeeld: “de vuurman”, “de wilde jager” en “het kalf met de gloeiende ogen”. Tegenwoordig ontstaan er ook moderne sagen. Deze worden stadssagen genoemd, of ook wel “broodje aap” verhalen.

Moderne sagen

In het programma “Verhalen van stad en land”, worden een aantal oude en moderne sagen verteld, die zich in de stad en op het platteland afspelen: “het verdwenen lijk”; “de vreemdeling en de oude vrouw”; “de oude zieke man” en “het dolhuis”. Een aantal van deze sagen werd geschreven door kinderboeken-schrijver Koos Meinderts.
Aan het einde van de voorstelling worden de luisteraars uitgedaagd om zelf “broodje aap” verhalen te bedenken. Die verhalen kunnen in een afsluitende presentatie door Marco Holmer worden verteld.

De voorstelling

De voorstelling is bedoeld voor iedereen vanaf 10 jaar en is met name geschikt voor de bovenbouw van de basisschool en de brugklassen van VMBO en HAVO. De lengte van de voor stelling is ongeveer 45 minuten.
Bij de voorstelling is een uitgebreide lesbrief beschikbaar.

Reacties, foto’s en posters van de voorstellingen kunt u vinden bij het onderdeel Publiciteit.

De voorstelling werd gemaakt door:

• Teksten: Marco Holmer en Koos Meinderts.
• Toneelbeeld: Marco Holmer.
• Lesbrief: Peet van Duijnhoven