De oorlog van de kraaien en de uilen
Een meedenk-voorstelling over de thema’s oorlog en vrede
In het zuiden van India stond een boom op een hoge berg. Die boom had veel lange takken en veel bladeren, en er waren duizend kraaiennesten. De kraaien hadden een koning en leefden in vrede en overvloed. Een eind verderop lag een andere berg waar uilen in grotten en spleten leefden. Ook zij hadden een koning, Traditioneel waren de uilen en kraaien vijanden van elkaar.
Op een nacht bracht de koning van de uilen, in het geheim, zijn leger bijeen om de kraaien onverwacht te overvallen. Ze doodden vele kraaien, vernietigden de nesten en keerden triomfantelijk terug.
De volgende dag riep de koning van de kraaien zijn ministers en zei: “Jullie hebben gezien wat de uilen ons hebben aangedaan. Ik ben bang dat ze terug zullen komen. We moeten iets doen. Daarom moeten we de juiste diplomatieke methode kiezen. Welke methode heeft jullie voorkeur? Denk daar over na en vertel het me.’
De Panchatantra
Het verhaal van de oorlog van de kraaien en de uilen, komt uit de Panchatantra. Een Indiaas boek uit de 3e eeuw. Een combinatie van een fabelboek en een politiek leerboek. Het werd gebruikt in de Indo-Iraanse cultuur om vorsten aan het hof te onderwijzen in de kunst van het bestuur en de wereldse wijsheid.
Vrede en oorlog
Marco Holmer liet zich door de fabels en de verhaalstructuur van dit oude, de wereld rondzwervende, Indiase boek, inspireren.
Het resultaat is een voorstelling over de twee, nauw met elkaar verbonden, thema’s oorlog en vrede.
Met het publiek onderzoekt Marco de vraag op welke manier de kraaien het beste kunnen reageren op de aanval van de uilen. Een programma dat uitnodigt tot nadenken en discussie.
De voorstelling
De voorstelling is bedoeld voor jongeren en volwassenen en kan worden gespeeld in theaters en op scholen.
De lengte van de voorstelling is ongeveer 75 minuten.
Reacties, foto’s en posters van de voorstellingen kunt u vinden bij het onderdeel Publiciteit.
De voorstelling werd gemaakt door:
- Tekstbewerking: Marco Holmer.
- Uitvoerende: Marco Holmer (af en toe samen met Julia Klein)
- Toneelbeeld: Marco Holmer.
„Nederlanders zijn geen Duitsers; ze hebben een eigen taal, een eigen geschiedenis met een roemrijk verleden, die volledige erkenning verdiend.
De voorstelling is bedoeld voor jongeren en volwassenen en kan worden gespeeld in theaters en op scholen.
“Beste koning Adventus” fluisterde de eerste minister verlegen. “We hebben een klein probleem. We kennen allemaal een aantal kerstverhalen, maar we weten niet welke de juiste is. Kunt u ons misschien vertellen welke u precies bedoelt?” De ene minister na de andere kwam naast de koning zitten en begon te vertellen.
Koning Adventus leefde tevreden gelukkig in zijn koninkrijk Adventinien. De hele dag liep hij met zijn kroon op zijn hoofd door het paleis en liet zich bewonderen.
De voorstelling werd gemaakt door:
Een paardenbloem staat aan de rand van de zandgroeve. De bloem is nieuwsgierig, onder haar bevinden zich de aardlagen van duizenden jaren geschiedenis, de ijzertijd, de bronstijd, de préhistorie, vorig jaar en gisteren.
In het hoofd van elk mens zitten beelden, zinnen en brokstukken van belevenissen verborgen. Verhalen, die erop wachten om verteld te worden.
is verhalenverteller, drama-docent en theater-regisseur. Hij vertelt verhalen in theaters, scholen, buurthuizen, bibliotheken en elke andere plaats en gelegenheid waar verhalen gewenst zijn. Marco vertelt in het Nederlands, Duits en Engels.
Dat bord stond hier aan de rand van het landgoed van de graaf. Dat was het eerste wat ik zag toen ik voorbij kwam fietsen. Zomer 1974! Ik weet het nog precies. Het eerste echte WK van Nederland en Duitsland en Cruijff natuurlijk. Ik had ontslag genomen en was gaan zwerven. Ik wilde de wereld in. En toen ik het dorp binnen kwam stond daar dat bord. Een grap dacht ik eerst! De liefde simpelweg vermoorden! Maar ondertussen, was ik ontzettend nieuwsgierig of het ook echt gebeurde.
Belcampo (1902 – 1990), schreef een aantal verhalen waarin de liefde op een bijzondere manier triomfeert. Fantastische en bizarre verhalen, waarvan op het eerste gehoor niet duidelijk is of ze goed of slecht aflopen; Moderne sprookjes zonder ‘ze leefden nog lang en gelukkig’.
De voorstelling “Het Liefdesmuseum” is bedoeld voor volwassenen en voor tieners uit het voortgezet onderwijs. Hij kan gespeeld worden in theaters, scholen en bibliotheken.
Mijn Tante woonde in een gekkenhuis. Zij had daar een eigen kamertje en daar mochten geen mannen naar binnen. “Jongeheer u mag niet naar binnen hoor! Dan wordt mevrouw Pilar onrustig. U kunt in het vervolg beter thuis blijven. Gaat u daar maar even op de bank zitten.”
De voorstelling “Mijn tante Pilar” is ontstaan naar aanleiding van vier bijzondere portretfoto’s van de bekende Rotterdamse fotograaf 
Stelt u zich voor, een groot landhuis, aan de rand van een dorp. Vroeger ratelden daar de wagens af en aan. Overal branden fakkels. In dat huis woonde een rijke textielbaron. Zijn feesten waren beroemd.
Brada is een bijzondere muziektheater-voorstelling, een samenwerking project van de Nederlandse storyteller Marco Holmer en de Duitse pianist Herbert Fiedler.
Verteller: Marco Holmer, studeerde aan de Theaterschool Arnhem, hij is verhalenverteller, drama-docent en theater-regisseur. Marco vertelt in het Nederlands, Duits en Engels.
Op dinsdag liet ik de hond uit in het park. Op een bankje aan de rand van vijver, genoot ik een ogenblik van de mooie nacht. Ik zat daar, schat ik, een minuut of vijf toen er opeens in het water voor me enorme luchtbellen te voorschijn kwamen. Zo groot dat ze onmogelijk van een vis afkomstig konden zijn. Een paar tellen later verscheen – ongelogen – een kikvorsman boven water. Hij klauterde op de kant en ging naast me op de bank zitten. “Goeie avond” wenste ik hem maar, want wat moet je anders zeggen tegen een kikvorsman die om middernacht uit de vijver van het stadspark komt geklauterd.
In het programma “Verhalen van stad en land”, worden een aantal oude en moderne sagen verteld, die zich in de stad en op het platteland afspelen: “het verdwenen lijk”; “de vreemdeling en de oude vrouw”; “de oude zieke man” en “het dolhuis”. Een aantal van deze sagen werd geschreven door kinderboeken-schrijver Koos Meinderts.
Marco staat in zijn ouderlijk huis met zijn mobiel te bellen: “Nee ik ben in het oude huis van mijn moeder. Ja. Nee ik kan niet weg. Dat moeten we helemaal opruimen. René is hier ook. Ja, opruimen! Er staan hier nog een berg spullen. Die moeten allemaal nog worden uitgezocht. Ik bel wel als ik klaar ben! Tot ziens!”
In de voorstelling ruimen twee broers de allerlaatste huisraad op: het jongensbed, de badkuip, schilderijen en het speelgoed. Ze moeten verhuizen. Het huis wordt gerenoveerd!
Roel houdt van de toren, want daar bovenin begint de wijde wereld. Daar droomt hij van. “Ik ga nooit meer naar school. Ik word ontdekkingsreiziger en ik begin vandaag!”
De voorstelling werd gemaakt in opdracht van het Steunpunt Kunstzinnige Vorming Eemland.